
luzowej jamy ustnej.
Ze względu na najczęstsze schorzenie przyzębia ? paradontozę (zapalenie przyzębia) ? często potocznie jest używane pojęcie paradontologia. Jest to nazwa niewłaściwa
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Periodontologia
Korzeń tkwi mocno umocowany w zębodole
Korzeń tkwi mocno umocowany w zębodole za pomocą włókien ozębnej wnikających do cementu, który pokrywa powierzchnię korzenia. Na szczycie korzenia (apex radicis dentis) znajduje się otwór wierzchołkowy (foramen apicis dentis), przez który przechodzą do i z zęba naczynia krwionośne, naczynia chłonne oraz nerwy, biegnąc w zębie w kanale korzeniowym (canalis radicis dentis) aż do komory zęba. Wewnątrz korzenia znajduje się jeden (zazwyczaj) bądź więcej kanałów o wspólnym lub oddzielnym ujściu. Kanały te mogą oddawać kanały boczne, a przy samym ujściu najczęściej dzielą się na 3 gałęzie tworząc deltę korzeniową inaczej zwaną ramifikacjami Preisswerka-Fishera.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
W stomatologii wyróżnia się następujące powierzchnie
W stomatologii wyróżnia się następujące powierzchnie zęba:
Biorąc pod uwagę barwę korony można wyróżnić zęby:
Okolica powierzchni siecznej jest jaśniejsza niż okolica szyjki (szczególnie na siekaczach i kłach). Zęby łuku dolnego są jaśniejsze niż odpowiednie zęby łuku górnego. Kły są zwykle ciemniejsze niż sąsiednie zęby. Z wiekiem powierzchnia zębów ciemnieje. Przyjmowanie nadmiernych ilości fluoru wywołuje plamy w szkliwie. A przyjmowanie tetracyklin przez dzieci powoduje ciemne zabarwienie szkliwa oraz jego niedorozwój i zniekształcenie koron.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka